Şiddetsiz İletişim Hakkında

Şiddetsiz İletişim, kendi değerlerimizden ödün vermeden karşımızdakini empati ile anlamaya, karşımızdakini suçlamadan gerçek duygu ve ihtiyaçlarımızı açık yürekli bir dürüstlükle ifade etmeye odaklamaya yardım ederek, ilişkilerimizin niteliğini temelinden düzeltmemize katkıda bulunur.

Şiddetsiz İletişim Temel Unsurları

Şiddetsiz İletişim, bunu, dört unsurun yardımıyla gerçekleştirir:

• Yargılarımızdan bağımsız GÖZLEM yapmak;
• Doğrudan yüreğimizdeki DUYGUları fark etmek;
• Değer ve özlemlerimizi ifade ederek İHTİYAÇlarımızı dile getirmek;
• Net ve olumlu eylem dilinde ifade ettiğimiz RİCAlarda bulunmak.

Şiddetsiz İletişim, anlaşmazlık içindeki bütün tarafları empati ile can-ı gönülden dinleyerek anlama, bu yoldan bağlantı kurarak işbirliği zemini yaratma ve herkesin ihtiyacının gözetildiği ortak çözümler üretme sanatıdır.

Şiddetsiz İletişim özel ilişkilerden çalışma ortamına, sağlık ve sosyal hizmetler alanından polislere, hapishane çalışanları ve tutuklulara, okul ve eğitimden toplumsal dönüşüm örgütlenmelerine kadar çeşitli alanlardaki uygulamaları ile çatışmaları dönüştürmenin, ilişkilerimizi sağlığa kavuşturmanın ve barışın yolunu açar.

Şiddetsiz İletişim yeni hiçbir şey içermez. Yüreğimizde şiddetin olmadığı doğal şefkat durumunu ifade eden tarihsel şiddetsizlik prensiplerine dayanır.

Şiddetsiz İletişim, içgüdüsel olarak zaten hep bildiğimiz, insanlarla hakiki bağlar kurmanın güzelliğini hatırlamamıza aracı olur. Biçimi basit olmakla birlikte, son derece dönüştürücü bir güce sahiptir.

Şiddetsiz İletişimin Tarihçesi

Şiddetsiz İletişim yöntemini geliştiren Marshall Rosenberg (1934-2015), 1940’lı yılların ABD’sinde yahudi bir çocuk olarak çok genç yaşta şiddetle tanıştı. Bir soyadının bile şiddete maruz kalma nedeni olduğunu yaşamak, insanların birbirlerine şiddet göstermelerine neyin yol açtığını anlama isteği, barışçıl çözümler sağlayacak alternatifleri araştırmak, onu klinik psikoloji alanında doktora yapmaya kadar götürdü. Şiddetin dil, düşünce ve iletişim tarzımızla ilişkisini kurarak Şiddetsiz İletişim sürecini geliştirdi.

Şiddetsiz İletişim ilk kez ABD'de, 1960'larda, devlet okullarında ve diğer kamu kuruluşlarında ırk çatışmalarına barışçıl çözümler bulmak için çalışan gruplarda uygulandı. Bu projelerde çalışan Dr. Rosenberg ve arkadaşları Şiddetsiz İletişim'i etkin biçimde geniş bir tabana yaymak ihtiyacı ile, 1984'te Şiddetsiz İletişim Merkezini (CNVC) kurdular.

Marshall Rosenberg’in ekibi, 500'ü aşan sertifikalı eğitmen aracılığıyla Şiddetsiz İletişim'i dünyada yaygın biçimde sunuyor. Ayrıca bu işle uğraşan yüzlerce gönüllü, seminer, atölye ve çalışma grupları örgütlüyor, uygulama gruplarına katılıyor ve ekipler koordine ediyor. Eğitim çalışmaları okullarda, iş yerlerinde, sağlık merkezlerinde, hapishanelerde, topluluk ve ailelerde, çatışmaları çözmeye ve önlemeye yardımcı olmak için yapılıyor. Marshall Rosenberg’in yol arkadaşları Sierra Leone, Sri Lanka Ruanda, Burundi, Bosna, Sırbistan, Kolombiya ve Orta Doğu gibi savaşlardan yara almış bölgelerde Şiddetsiz İletişim yöntemi ile arabuluculuk hizmetleri sunmaya devam ediyor.

Türkiye'de Şiddetsiz İletişim